Zomaar een riviertje in Noord-Italië. Het komt vanuit de bergen aanstromen en mondt uit in het Comomeer. Vlak voor en na de watervallen stroomt het water woest. Vlak voor het water het meer ingaat, is het warm en kom je er zelfs slangen tegen! Nou ja, slangen… Slangetjes. Zo dik als je pink en ongeveer dertig centimeter lang. Wie dapper is pakt ze op. Maar dat kun je beter niet doen met amfibieën als deze vuursalamander. Waarom niet, dat lees je hieronder. Lees verder
Zit ik een blogje te typen aan de tuintafel, zie ik vanuit een van mijn ooghoeken een gewone pad over het tuinpaadje kruipen. Een grote dit keer, geen broed. Speciaal voor dit soort van verrassingen had ik mijn Samsung S7 klaar liggen. Met daarop geclipt de macrolens die ik voor Vaderdag kreeg. Ontzettend handig en belangrijker: je kunt er nog echt macrofilmpjes mee maken ook!
De gewone pad is ook een slome pad. Hij blijft netjes zitten als ik me uitstrek op het pad. Camera aan, mobiel vlak voor zijn kop neer zetten en filmen maar. Verrast ben ik door het ongewone effect. De macrolens focust op een heel klein deel van de paddenkop. Op zijn oog welteverstaan. Het oog dat twee keer dichtgeknepen wordt. Duidelijk is te zien dat het een doorschijnend vlies is dat de pad over zijn oog trekt. Lees verder
Toen vorige week mijn dochter met vriendinnetje jonge padden aan het redden waren, sprongen er ook een paar jonge groene kikkers in het rond. Tja, die worden evenals de padden geplet onder de onbarmhartige autobanden. De dames hadden ook compassie met de vlugge springers en zo belandden de amfibieën in het roze emmertje. Vaderlief kwam juist aanrijden en die nam zijn kans waar: een kikkertje op een witte vel papier en filmen maar. Nu zijn kikkers watervlug, in elk geval veel vlugger dan padden en dus viel dat filmen nog niet mee. Maar na een paar minuten had ik toch een paar acceptabele shots. Lees verder
Wat ik op Tholen nooit hoorde, is in de Alblasserwaard heel gewoon: kwakende kikkers en knorrende padden. En die geluiden maken de amfibieën niet voor niets. Het is uiteindelijk allemaal bedoeld om zich voort te planten. De beste kwaker of knorhaan mag een vrouwtje bevruchten en dan weet je wel wat erna gebeurt: klonten en slierten dril in de sloot. Als die eitjes allemaal uitkomen en de kikker- en paddenbaby’s kruipen na verloop van tijd de oever op, dan heb je een paddenregen. Of een kikkerregen. Of beide, want bij mij in de tuin en voor op straat springen gewone pad en groene kikker vrolijk door elkaar. Lees verder
Tjonge, alweer zo’n formidabele veldgids in de serie van ANWB: de ANWB Amfibieën- en reptielengids van Jeroen Speybroeck. De ondertitel geeft al aan wat je in deze veldgids zult aantreffen: alles over alle Europese soorten. Blader door de gids en je bent verkocht denk ik. Duidelijke foto’s en illustraties, uitgebreide beschrijvingen. Een gids voor iedere liefhebber van amfibieën en reptielen.
Een gids over het leven onder water. En dan met name of uitsluitend zoet water. Dat is de fraaie veldgids Vijver, sloot en plas van Marten Scheffer en Jan Cuppen. Niet alleen planten en dieren worden beschreven, ook lees je heel veel over de ecosystemen onder water. Even met je kop onder water dus. Of liever: steek eens een schepnet in het zoete sop. Je zult zien dat je veel bijzondere dieren en planten opvist. Die je allemaal kunt herkennen met deze nieuwe veldgids.
Aan de befaamde serie veldgidsen van KNNV Uitgeverij komt maar geen eind. Gelukkig ziet deze gerespecteerde uitgeverij van natuurboeken nog altijd kans om de meeste delen in de handel te houden en zelfs van tijd tot tijd te actualiseren. Dat geldt in ieder geval voor de Veldgids Amfibieën en reptielen van Ton Stumpel en Henk Strijbosch. In deze recensie lees je waarom ook dit deel een toonaangevende veldgids is.
De zomer is eindelijk in het land en dat is goed nieuws voor wie graag vlinders kijkt. De koolwitjes, atalantja’s, kleine vossen, distelvlinders, dikkopjes en zandoogjes fladderen volop over bloembermen en door braamstruiken die nu in bloei staan. Maar al die insecten maakt hongerig, en dan doel ik op die glibberige wezens op de grond: amfibieën. Bijna stapte ik in de Tongplaat op een gewone pad. Het had een wisse dood voor het beestje betekend, maar gelukkig stapte ik mis. En keek ik even later in die prachtige ogen van een volwassen pad. Of hij in staat is om een vlinder te grijpen, ik betwijfel het. Eenmaal verwarmd door de zomerzon flitsen de vlinders door de lucht, haast niet te volgen want ze dwarrelen alle kanten uit. Hieronder een paar waarnemingen van dit weekend:
Eenenveertig jaar heb ik er over moeten doen om mijn eerste boomkikker te zien. Maar hier is hij dan toch, een suffende boomkikker aan de oever van een meertje bij Maison du Parc bij Rosnay in de Brenne. Ik heb er nog meer gezien en gefilmd, die ga ik ook nog uploaden. Mooie kikkertje, nietwaar?
