Rij de komende weken door de Alblasserwaard en geheid dat je een paar buizerds ziet. ’s Ochtends rij ik in het donker naar mijn werk, dan zie ik geen enkele vogel. Aan het einde van de middag is het gelukkig nog licht en dan moet ik goed opletten dat ik op mijn eigen weghelft blijf. Maar links en rechts zitten overal buizerds en die moet ik toch ook zien? Vorige week, toen het hard waaide, zag ik er twee bidden. Even dacht ik aan een ruigpootbuizerd, maar vorig jaar werd ik op waarneming.nl ook al terug gefloten. Ik meende dat ik een ruigpoot had zien bidden, maar het bleek toch een ‘gewone’ buizerd.
Vijf miljoenste waarneming: een buizerd
Zo gewoon is de buizerd dat deze imposante roofvogel de meest gemelde vogel is op waarneming.nl. Dat lees ik vandaag in dagblad Trouw. Deze website haalde deze week de vijf miljoenste waarneming binnen. Niet van een buizerd trouwens, maar van een zingende vink in Doetinchem. Tegenwoordig noteren we onze waarnemingen niet meer in een schriftje (hoewel er nog altijd speciale notitieboekjes zijn voor vogelaars en nog fraaie ook). Nee, we maken een account aan op waarneming.nl en voeren onze waarnemingen in, netjes voorzien van alle relevante informatie. Ik feliciteer de bouwer van waarneming.nl met dit grote succes.
Gif in de voedselpiramide
Wat blijkt? Van die vijf miljoen waarnemingen zijn er maar liefst 807.000 een buizerd. Dat zegt iets over deze roofvogel. Als eerste natuurlijk dat hij weer talrijk is in ons land. Dat was in de jaren zestig wel anders. DDT en ander vergif decimeerden de populatie roofvogels en ook die van de buizerd. Gif stapelt zich namelijk op. In de dieren zelf (in onze mensenlijven ook trouwens), maar ook in de voedselpiramide. Een muis slaat het gif op in zijn lijf. Een buizerd eet per dag ik weet niet hoeveel muizen. Dus krijgt een buizerd veel meer gif binnen. Dat gif tast organen aan, of het wordt opgeslagen in het vetweefsel. Als in slechte tijden het vetweefsel aangesproken moet worden, doet het gif zijn werk.
Ben & Jerry’s vol gif
Ik las vandaag in een andere krant, het AD, dat de ijsjes van Ben & Jerry’s vol gif zitten. Glyfosaat heet het gif, een onderdeel van een gif dat ik wel ken: Roundup. In de tijd dat wij een volkstuintje hadden, zweerden onze niet-biologische medetuiniers bij dit vergif. De meest hardnekkige onkruidplanten leggen het loodje zodra ze met dit vergif worden behandeld. De volkstuintjes om ons heen stonden er dan ook netjes bij. Dat van ons niet, en dat vertel ik niet met trots. Biologisch tuinieren valt niet mee wanneer je een veel te groot lapje grond hebt. Toen we een vermaning kregen van de vereniging, trokken we dan ook onze conclusies.
Wie gif spuit, zal gif eten
Maar goed, dat Roundup was populair en zal het vast nog zijn onder de oude mannen. En zo vergiftigt de mens niet alleen muizen, buizerds en zijn omgeving, maar ook zichzelf. Zonder enige schaamte en al helemaal zonder geweten. Chemours loost in Dordrecht Genx in de Merwede. Dupont doet er een stroom zoutzuur bij. Afval lozen op de rivier, hoe middeleeuws kun je werken? Gifproducenten produceren neonicotinoïden en dat vergif zit nu in vrijwel elk honingpotje. En ondertussen krijgen lobbyisten ruim baan om in Tweede Kamer en Europarlement hun verwoestende werk voort te mogen zetten. Ik vrees dat de zorgkosten nog wel even blijven toenemen de komende jaren en decennia. Wie gif spuit, zal gif eten.
De buizerd: zeer variabel verenkleed
Terug naar de buizerd. Gelukkig gaat het goed met deze prachtige roofvogel. Hij broedt in bossen en tegenwoordig ook in de polders. Als er maar een boom met dichte takken groeit. In het Handboek determineren van vliegbeelden van roofvogels lees ik dat het verenkleed van de buizerd zeer variabel is. Van heel donker, tot gemiddeld bruin en heel licht. En alles wat ertussen zit natuurlijk. Deze buizerd is een tussenin variant. Bruin en behoorlijk veel wit. Hij zit op een paaltje, een karakteristieke houding. Hij spiedt over het weiland naar muizen en mollen. Beweegt er iets, dan stort hij zich onmiddellijk in het gras.
Dat deed mijn buizerd ook, maar ik was te laat om mijn camera te richten. Zijn stortvlucht was vergeefs. Geen muis in de klauwen. Met natte veren vloog hij terug naar zijn paaltje. En ging toen in een kenmerkende houding zitten: vleugels open in het zwakke zonlicht. Een beetje opwarmen en vooral: de veren drogen.
De beste boeken over roofvogels:
 | Een geweldig boek om alle soorten uilen in ons land te leren herkennen. Ook lees je alles over hun gedrag. |
 | In de meesterlijke biografie over de uil beschrijft Stephen Moss alle uilensoorten die in ons land voorkomen plus de sneeuwuil. |
 | Een heel toegankelijk geschreven boek over de zeearend in Nederland én buitenland. |
 | Combinatie van alle roofvogels en uilen van Europa.
|
 | 39 roofvogelsoorten die je in Europa kunt zien.
|
 | Een geweldige gids om roofvogels te leren herkennen. |
 | Eén van de mooiste vogelboeken die ik ooit heb gelezen. |
 | Een heel praktisch hulpmiddel bij het snel herkennen van de meest voorkomende roofvogels. |
 | Foto's van tientallen gerenommeerde fotograferen uit verschillende landen. |
 | Een lust voor het oog en een feest om te lezen. |
 | Weergaloos boek van dé roofvogelman van de Lage Landen. |
Reageer op mijn artikel ‘Buizerd in de polder’: