De bosrandparelmoervlinder is helaas uitgestorven in Nederland. Een heel enkele keer wordt een zwerver gezien. Tussen 2000 en heden slechts vier maal, dus dat mag de naam niet hebben. De bosrandparelmoervlinder is een middelgrote parelmoervlinder die je in Midden- en Zuid-Europa kunt tegenkomen. Ik zag de bosparelmoervlinder op een aantal locaties in de Haute-Savoie in Frankrijk.

Uiterlijk
De witte parelmoervlekken op de onderkant van de achtervleugel zijn kenmerkend. Langs de rij grote witte vlekken ligt een rij kleinere oogvlekken met een brede bruine rand. Het mannetje heeft op de bovenkant van de voorvleugel dikke geurstrepen. De zwarte maanvlekken langs de rand van de bovenvleugel zijn hol. De aders op de ondervleugel zijn geel of oranje, maar nooit donkerbruin of zwart. Met name dit laatste kenmerk is een belangrijk onderscheid met de duinparelmoervlinder (Argynnis niobe).

Leefgebied
Zoals de naam aangeeft zie je de bosrandvlinder vooral aan de rand van het bos. Op beschutte weiden, kruidenrijk en zonovergoten. Of in de berm van een weg.

Vliegperiode
Je schijnt de bosparelmoervlinder al vanaf eind mei te kunnen zien. De meeste kans maak je op zomerse dagen in juli en augustus. Evenals de meeste parelmoervlinders is het een warmte-minnende dagvlinder.

Gelijkende soorten
De bosrandparelmoervlinder kun je het meest makkelijk verwarren met de duinparelmoervlinder. Die laatste heb ik zelf nog nooit gezien. Je zou denken dat de duinparelmoervlinder vooral in de duinen langs de kust leeft, maar dat is een vergissing. Ook deze dagvlinder komt in grote delen van Midden- en Zuid-Europa voor. Dat maakt het determineren niet altijd even eenvoudig. Probeer ten allen tijde een foto van de onderkant van de vleugels te maken! Dan kun je de vlinder thuis immers nog eens goed bekijken. De duinparelmoervlinder heeft echter smalle geurstrepen en donkere aders op de ondervleugels (bruin of zwart). Bovendien heeft de duinparelmoervlinder vaak een kleine stip dicht tegen het lijf, al dan niet met een zwarte stip erin.