Lang leve de blauwborst. Met deze prachtige rietvogel gaat het beslist niet slecht in ons land. Ik lees in de befaamde Vogelatlas voor Nederland zelfs dat ‘weinig soorten zangvogels zo’n spectaculaire uitbreiding als de blauwborst vertoonden.’ En inderdaad, de lijngrafiek vertoont een gestaag stijgende lijn.

Niet gek, want overal in Nederland worden wateropvanggebieden ingericht. Of worden natte natuurgebieden aangelegd. Denk bijvoorbeeld aan de Biesbosch, een uitgestrekt zoetwatermoeras dat enorm is uitgebreid. In de rietvelden broeden enorm veel blauwborsten.

De blauwborst hieronder filmde ik niet in een nieuw ingericht gebied. Ik filmde hem in de Zouweboezem, een oud moerasgebied tussen Ameide en Meerkerk. Ik had verwacht er meer te zien, maar ik vermoed dat de blauwborsten het te druk hebben met het voeren van hun jongen. Of dat de wind iets te straf was waardoor ze zich niet op de rietpluimen waagden.

We wandelden over de Zederikkade langs de Oude Zederik (een waterkreek die aan weerszijden begroeid is met brede rietkragen). Het riet is pas gemaaid en een eenzame struik houdt moedig stand. En zo ook de blauwborst die in de top van de struik landt. Even later duikt hij met het voedsel (een langpootmug zo te zien) naar beneden, vast op weg naar het nest met jongen. Ondertussen, maar dat zie je in een volgend filmpje, was het vrouwtje blauwborst flink aan het alarmeren. Op een tak vlak voor ons, dus die heb ik ook heel aardig vast weten te leggen. Toen we verder liepen in de richting van Molen De Hoop, zagen we een blauwborst op het wandelpad landen en tussen het hoge gras naar voedsel zoeken.

Blauwborsten dus. In het voorjaar een geliefd object voor menig vogelfotograaf.

De beste verrekijkers tussen € 500 en € 1.000: