Op weg naar de Middellandse Zee zag ik plots sterns op een ondergelopen akker zitten. Dat waren geen gewone! Nooit eerder gezien, maar welke soort was het? Mijn vogelgids was ik vergeten mee te nemen. Toen ik ze hoorde wist ik het: dit moesten lachsterns zijn. Vanwaar een inleiding over lachsterns bij een filmpje van beverratten? Wel, je hoort in het filmpje een lachstern lachen. Een kenmerkend geluid dat je nooit meer vergeet.

Ondertussen vergaat het de beverratten uitstekend in de Camargue. Nergens zag ik zoveel beverratten als daar. En nergens zag ik ze van zo dichtbij! Soms zaten ze op nog geen meter van me vandaan, zoals op het wandelpad in Étang de Scamandre. Het zijn echt joekels van ratten hoor. Ik lees overal dat mensen denken een bever te zien, en dat kan ik me wel voorstellen. Maar een bever is nóg groter en heeft een platte staart. Een beverrat heeft een echte rattenstaart: lang en rond.

Beverratten zijn trouwens niet inheems. Ze werden (en worden?) gefokt voor hun pels. En zoals dat vaker pleegt te gaan met gevangenen: er ontsnapt er wel eens eentje uit het strafoord. Geef de rat eens ongelijk! Beter in het wild kunnen spelen dan je velletje gestroopt zien worden. Maar beverratten fokken als de beverratten, zeg maar gerust op een tempo dat onze lieve konijntjes amper kunnen bijbenen. En daarom vind je in Frankrijk nu in elk watertje een beverrat. Dus rattenvangers aller landen: op naar Frankrijk. Daar valt nog wel iets te verdienen met je fluitje.