Over mestkevers niets dan lof. Zonder deze dikke zwarte insecten zou het maar een rommelige boel worden in de natuur. Of een glibberige, stinkende boel zo je wilt. Want zoals de naam als zegt, een mestkever eet mest. Sterker nog: ik lees in het gloednieuwe boek van Monica Wesseling dat mest voor de mestkever multifunctioneel is. ‘De uitwerpselen zijn voedsel, schuilplaats en kraamkamer in een.’ Nou, ik heb een lekker onderwerp te pakken vandaag.
Hoe ik erop kom? Nou, in de bergen rond het Comomeer wemelt het van de mestkevers. Geen wonder, want overal grazen koeien en geiten. Gelukkig niet in grote aantallen. Hier en daar en elke dag op een ander deel van de helling. Je ziet het meteen aan de vegetatie. De weiden zijn er nog met recht ‘bloemweiden’ te noemen. Maar al dat vee laat het nog wel eens lopen. Toen we langs een smal wandelpaadje op de Monte Crocione onze broodjes met salami en pesto zaten te eten, kwam er juist een groep jonge koeien voorbij. Zoveel ruimte was er niet, dus de dieren drukten ons zowat tegen het muurtje waartegen wij zaten. Ik maakte nog de grap dat met een beetje pech een van die koeien onze rugtas een stukje zwaarder zou maken. Een koeienvlaai kondigt zich aan ons mensen immers niet aan. En inderdaad, een koe ging prompt over tot het laten vallen van een verse vlaai. Gelukkig een paar meter verderop en niet in de tas.
Al die mest moet verwerkt worden en daar zijn mestkevers perfect voor uitgerust. Ze zijn voorzien van stevige poten en harkende uitsteeksels. Ik lees in het interessante boek van Monica Wesseling dat volwassen mestkever de mest niet opeten, maar dat ze de mest uitpersen om sappen en bacteriën op te vangen. Uit droge mest valt niets meer te persen en dan gaan ze op de vlucht. Tegen de wind in, want dan ruiken ze de volgende drol al van verre.
En zo kwam het dat ik in de bergen boven Argegno plots een vliegende mestkever in het vizier kreeg. Ik had juist mijn macrolens op mijn smartphone geclipt en had wel eens zin om die kever in close-up te filmen. Snel een papiertje uitgespreid en de kever gevangen. En toen zag ik al dat de onderkant van het zwarte insect wel erg rood zag. Ik dacht er verder niet over na, wist ik veel. Maar toen ik de macrolens bij het dier bracht, keek ik beduusd op. Deze mestkever zat onder de parasieten! Tientallen mijten plakten aan de buik van de kever. Elk dier zijn luizen, dacht ik nog.
Op Wikipedia lees ik echter iets anders: ‘Sommige parasieten hebben voordeel van het samenleven met mestkevers. Mestkevers kunnen ook zelf geparasiteerd worden door o.a. mijten, maar vele soorten parasieten gebruiken de mestkever als vervoermiddel naar de volgende mesthoop om daar op andere dieren te parasiteren. Dit komt ook voor bij aaskevers, waar mijten naar een volgend karkas worden gebracht. Karkassen en mesthopen trekken niet alleen grote hoeveelheden insecten(larven) aan, maar ook de bijbehorende insecteneters zoals muizen en vogels, hierop springen de parasieten vaak over.’
Zo zie je maar weer. Hoe klein een dier ook is, er valt altijd wel iets bijzonders aan te ontdekken. Je moet er alleen oog voor hebben. Voortaan dus niet alleen van het weidse uitzicht genieten, maar ook van het kleine grut aan je voeten. De mestkevers bijvoorbeeld. Die o zo nuttige dieren, want stel je voor dat al die koeienvlaaien zich maar bleven opstapelen… Uiteindelijk geen lawine van sneeuw, maar van mest die van de berg af rolt…
Handig en goedkoop gadget voor je smartphone
Sinds ik beschik over het setje clip-on lensjes voor mijn smartphone kan ik ook de kleinste diertjes filmen. Hoewel het natuurlijk altijd veel beter kan met een spiegelreflex camera, is dit voorlopig een heel geschikt alternatief. Want weet je wat zo leuk is? Voor een luttel bedrag kun je die lensjes kopen. Mijn setje kostte iets meer dan een tientje. Wil je een iets betere kwaliteit, schaf dan een iets duurder setje aan. Voor nog geen veertig euro heb je lensjes die nog beter zijn geslepen en geprepareerd dan de goedkopere setjes.
Dan hier de mestkever met de parasieten die hem voorlopig niet loslaten:
De leukste cadeautjes voor een natuurliefhebber en vogelaar:
 | Elke vogelaar is blij met een nieuwe vogelgids. |
 | Elke vogelaar sjouwt rond met spullen. Met een goede rugzak stapt hij of zij vrolijk door de natuur. |
 | Vogelexcursies voor beginnende én gevorderde vogelaars. |
 | Voor de vogelaar die ook oog heeft voor de kleine dieren of planten. |
 | Als je het echt niet weet, dan is de keuze voor een paar wandelsokken altijd goed. |
 | In het veld is het altijd handig een zakmes bij te hebben dat meer kan dan alleen snijden. |
 | De vogels zien je echt minder snel met een paar camouflagehandschoenen aan. |
 | Voor de vogelaar die ook fotografeert... |
 | Hoor je maar weinig vogelaars over, maar voor iedereen die zuinig is op zijn verrekijker, telescoop of camera eigen onmisbaar. |
 | Elke vogelaar wil dichterbij de vogels komen. Een schuiltent is het ultieme cadeau. |
 | Het kan altijd beter, en dat geldt ook voor een verrekijker. |
 | Voor iedereen die toe is aan een lichtgewicht verrekijker. |