Maandelijks archief: februari 2016

Recensie: Compendium van dieren als dragers van cultuur, Marcel de Cleene en Jean-Pierre de Keersmaeker

Compendium van dieren als dragers van cultuurDriewerf fenomenaal! Dat slaat op een foedraal met drie fabuleuze boeken over de invloed van dieren op (bij)geloof, cultuur, kunst, verhalen en legenden. Het verscheen onlangs onder de titel Compendium van dieren als dragers van cultuur. De Vlaamse auteurs Marcel de Cleene en Jean-Pierre de Keersmaeker leverden een prestatie van geweldig formaat. Wat een uitgave! Fenomenaal! Ben je geïnteresseerd in natuur en cultuur dan hoef je na aanschaf van deze fenomenale set de komende tien jaar geen ander boek meer te kopen.

Koop dit boek

Lees verder Recensie: Compendium van dieren als dragers van cultuur, Marcel de Cleene en Jean-Pierre de Keersmaeker

Torenvalk in het ochtendlicht

Het ging moeizaam zaterdagochtend. De Biesbosch zat stampvol vogels, maar ze van dichtbij filmen was er niet bij. De eerste grutto’s zochten op een modderbank naar voedsel. Even later hoorde ik mijn eerste grutto van het jaar. Een cetti’s zanger zong vanuit het riet zonder zich te tonen. Wel een fraaie rietgors in de top van een wilg. Die volgt nog. En toen deze torenvalk. Ik stopte eerst te vroeg, bang dat hij op zou vliegen. Vandaar die gekke gele dwarsbalk in beeld op het eind. Maar dit vrouwtje zat zich op te warmen in de ochtendzon en vloog niet op, ook niet toen ik de auto startte en hem een eindje vooruit reed. En toen liet ze een scheet die flitste als vuurwerk in de nacht. Een bliksemstraal gelijk. Zacht licht van tegenover schijnt door de staart heen en valt op haar lijf.

recensies van natuurreisgidsen

Recensie: Dorrestijns Vogelgids, Hans Dorrestijn

Na Nico de Haan is Hans Dorrestijn misschien wel Nederlands bekendste vogelaar. Zeker na het succesvolle televisieprogramma De Baardmannetjes. Depressiviteit is Dorrestijn niet vreemd; taalvirtuositeit zijn handelsmerk. In Dorrestijns Vogelgids stijgt zijn sarcasme tot grote hoogte met zichzelf en de mensheid om hem heen als dankbare mikpunten. Dorrestijns Vogelgids is een iconisch boek over vogels kijken. Elke vogelliefhebber met een beetje zelfspot zou het eigenlijk gelezen moeten hebben. En vogelliefhebbers zonder zelfspot al helemáál!

Lees verder Recensie: Dorrestijns Vogelgids, Hans Dorrestijn

Sijs in een els

Naast een stel taigaboomkruipers vliegen momenteel ook heel wat sijsjes rond in het Alblasserbos. Het leuke aan de acrobatische sijs is dat ze niet erg schuw is. Hangen ze aan een elzenprop, dan laten ze zich van dichtbij bekijken. Ik las onlangs dat vogels uit het hoge noorden minder schuw zijn dan vogels uit onze contreien. Afgaand op het gedrag van sijsjes klopt die stelling. Ik heb het eerder opgemerkt bij sneeuwgorzen. Maar bij strandleeuweriken juist weer niet. Het stel op de Oesterdam vloog veel te snel op om honderden meters verderop te landen.

recensies van natuurreisgidsen

De staartmees heeft er altijd wel heel erg veel zin in

In een van zijn voorwoorden in zijn boek Dorrestijns Vogelgids slaat Hans Dorrestijn de spijker precies op zijn kop: de staartmees heeft er altijd wel héél erg veel zin in. Ze wippen van takje naar takje en voor je het weet is het voorbij. Weg staartmees. Niets zo moeilijk dan een staartmees te filmen. Ik ben nu zo ongeveer een jaar bezig met filmen en vandaag is het me dan eindelijk gelukt. Er kwamen er twee langs in onze achtertuin en de opname dreigde ook dit keer weer een fiasco te worden. Wat een ongedurigheid! Het is me uiteindelijk toch gelukt. Een jubileum moet immers waardig worden gevierd en daar past deze staartmees prima bij. En daarom precies drie seconden staartmees! Eigenlijk vier, maar die vierde seconde betreft onscherp beeld. Onscherpe beelden heb ik al meer dan genoeg verzameld het afgelopen jaar. Voor nu is die vierde alleen bedoeld om de opname een beetje body te geven. En jubileumviering van drie seconden, het zou toch veel te kort zijn!